OUR FRIEND IS GONE
by painter, and Member of the Academy of Athens, the late Panayotis Tetsis
(in Greek)
Ο Φίλος μας άφησε χρόνους. Φίλος μας πέρα από μισόν αιώνα. Ο φίλος των καλλιτεχνών, γλυπτών και ζωγράφων. Στάθηκε πλάϊ μας. Έδωσε στήριγμα σε νέους κι' ακόμα στους ώριμους, που τους τιμούσε, από την καλλιτεχνική σελίδα που κρατούσε στην εφημερίδα κι από το περιοδικό, τον Ζυγό, την πολύτιμη έκδοση που κρατούσε με ταπεινά μέσα και προσωπική εργασία και κόπο με οικονομικά του βαλαντίου του, χωρίς επιχορηγήσεις - μοναδικό τεύχος τότε. Ήταν πνευματικός παράδεισος. Κράτησε κάπου τριάντα χρόνια, με κάποια διαλείμματα. Το περιεχόμενο ένας θησαυρός. Κλείνεται εκεί το απάνθισμα της καλλιτεχνικής, πνευματικής ζωής του δεύτερου μισού του αιώνα, με υπογραφές μεγάλων ονομάτων. Εκεί κατεγράφετο η ρέουσα τέχνη του τόπου μας και η διεθνής. Δεν μπορεί να γραφεί ιστορία της μεταπολεμικής ελληνικής τέχνης δίχως να ανατρέξει ο συγγραφέας στον Ζυγό. Ακολούθησε η ίδρυση της Γκαλερί Ζυγός, μόνης στην εποχή αρχικά. Σ' αυτήν φιλοξενήθηκαν καλλιτέχνες όλων των απόψεων.
Η παρουσία του Φραντζή στον πνευματικό καλλιτεχνικό κόσμο ενέπνευσε σημεία εκτίναξης και παρέδωσε την σκυτάλη σε νεώτερους ή νεώτατους μέσα από το σημαντικό έντυπο. Εξέθρεψε ιστορικούς και θεωρητικούς της τέχνης, σημερινούς εκλεκτούς και αυθεντίες.
Πάντα ενεργός και δραστήριος, ένας εκ των ιδρυτών του Ελεύθερου Σπουδαστήριου Καλών Τεχνών (μετέπειτα Σχολή Βακαλό) και σ εκείνον οφείλεται και το πρώτο όνομα του ιδρύματος.
Τον δεύτερο τόμο των απομνημονευμάτων του που αφιέρωνε στα καλλιτεχνικά δεν κατόρθωσε να προχωρήσει. Θα είχαμε πολλά να πληροφορηθούμε, γραμμένα υπεύθυνα και αντικειμενικά, μέσα από το υψηλό πνεύμα που τον διέκρινε καθ' όλον τον βίο του.
Σε κάποιο σημείο ο Απόστολος Παύλος σε Επιστολή του λέει "από του θανάτου εις την ζωήν". Εδώ, μέσα στις δυό αυτές λέξεις, είναι ο Φραντζής. Αφήνει έργο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ (1925-2016) (4 Αυγούστου 2010)
Ζωγράφος, τ. Καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
(το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε μαζί με άλλα στο βιβλίο με τίτλο "...Εκ του Θανάτου εις την ζωήν - Μνήμη προσφιλών" που εξέδωσε ο Παναγιώτης Τέτσης το 2012.)
by painter, and Member of the Academy of Athens, the late Panayotis Tetsis
(in Greek)
Ο Φίλος μας άφησε χρόνους. Φίλος μας πέρα από μισόν αιώνα. Ο φίλος των καλλιτεχνών, γλυπτών και ζωγράφων. Στάθηκε πλάϊ μας. Έδωσε στήριγμα σε νέους κι' ακόμα στους ώριμους, που τους τιμούσε, από την καλλιτεχνική σελίδα που κρατούσε στην εφημερίδα κι από το περιοδικό, τον Ζυγό, την πολύτιμη έκδοση που κρατούσε με ταπεινά μέσα και προσωπική εργασία και κόπο με οικονομικά του βαλαντίου του, χωρίς επιχορηγήσεις - μοναδικό τεύχος τότε. Ήταν πνευματικός παράδεισος. Κράτησε κάπου τριάντα χρόνια, με κάποια διαλείμματα. Το περιεχόμενο ένας θησαυρός. Κλείνεται εκεί το απάνθισμα της καλλιτεχνικής, πνευματικής ζωής του δεύτερου μισού του αιώνα, με υπογραφές μεγάλων ονομάτων. Εκεί κατεγράφετο η ρέουσα τέχνη του τόπου μας και η διεθνής. Δεν μπορεί να γραφεί ιστορία της μεταπολεμικής ελληνικής τέχνης δίχως να ανατρέξει ο συγγραφέας στον Ζυγό. Ακολούθησε η ίδρυση της Γκαλερί Ζυγός, μόνης στην εποχή αρχικά. Σ' αυτήν φιλοξενήθηκαν καλλιτέχνες όλων των απόψεων.
Η παρουσία του Φραντζή στον πνευματικό καλλιτεχνικό κόσμο ενέπνευσε σημεία εκτίναξης και παρέδωσε την σκυτάλη σε νεώτερους ή νεώτατους μέσα από το σημαντικό έντυπο. Εξέθρεψε ιστορικούς και θεωρητικούς της τέχνης, σημερινούς εκλεκτούς και αυθεντίες.
Πάντα ενεργός και δραστήριος, ένας εκ των ιδρυτών του Ελεύθερου Σπουδαστήριου Καλών Τεχνών (μετέπειτα Σχολή Βακαλό) και σ εκείνον οφείλεται και το πρώτο όνομα του ιδρύματος.
Τον δεύτερο τόμο των απομνημονευμάτων του που αφιέρωνε στα καλλιτεχνικά δεν κατόρθωσε να προχωρήσει. Θα είχαμε πολλά να πληροφορηθούμε, γραμμένα υπεύθυνα και αντικειμενικά, μέσα από το υψηλό πνεύμα που τον διέκρινε καθ' όλον τον βίο του.
Σε κάποιο σημείο ο Απόστολος Παύλος σε Επιστολή του λέει "από του θανάτου εις την ζωήν". Εδώ, μέσα στις δυό αυτές λέξεις, είναι ο Φραντζής. Αφήνει έργο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ (1925-2016) (4 Αυγούστου 2010)
Ζωγράφος, τ. Καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
(το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε μαζί με άλλα στο βιβλίο με τίτλο "...Εκ του Θανάτου εις την ζωήν - Μνήμη προσφιλών" που εξέδωσε ο Παναγιώτης Τέτσης το 2012.)
